Afgelopen dinsdag brak een stuk van mijn kies af. Deze kies bestaat uit meer vulling dan kies en ik zag het somber in. Gelukkig deed het geen pijn en heb ik heb 's morgens vanaf mijn werk met de tandarts gebeld. Ik kon op woensdag bij hem terecht. Bij de tandartspraktijk kwam mijn eigen tandarts me uit de wachtkamer ophalen, dit was wel fijn. Toen we naar de de behandelkamer liepen vroeg hij: "Het gaat toch geen traditie worden?" Hij herinnerde zich nog dat ik vorig jaar vlak voor onze vakantie naar Frankrijk ook bij hem was geweest om dat ik toen een stuk vulling kwijt was.
Hij keek in mijn mond en zei dat hij het nog wel kon repareren. Het duurde wel even maar op de ruïne van mijn kies staat nu een schitterende witte vulling te stralen. Ik heb alleen maar pijn in mijn portemonnee!
Nu nog mijn koffer inpakken, dit is altijd weer een drama bij mij. Ik wil niet teveel meenemen, maar ook weer niet te weinig. Pas ik nog wel in de zomerkleren van vorig jaar? Vergeet ik niets? Op hoeveel kilo zit ik al?Overal liggen nu stapeltjes kleren die ik goed kan combineren met elkaar. Ik heb nog een dag om mijn keuze definitief te bepalen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten